dulu masa Alma berselera makan, susu di kurang. so stock susu melimpah ruah ke ladang gandum. bukak peti jea penuh botol. aik tak sampai seminggu tgk licin. uarghh btol lah budak kecik neiy kte tak boleh nak ramal die pnyea taste. kejap kuat susu. kejap kurang susu. tapi paling fav direct lah kan. lagi feeling kate org.
bile stok dah mula kurang, mulalah hati ade bimbang. kalau dlu time banyak dpt 3 btol pon mcm 'its oke' dkt rumah banyak lagi. bile dah mcm niey, mmg dah set dalam kepala otak nak bawak hari2 4 botol paling kurang. lagi banyak lagi bagus 'dah macam lembu dah' haha.
tengah syiok pnyea pump, time nak transfer tu btol pump boleh terjatuh pulak. adooiiii sedaya upaya mak selamatkn. nseb sikit jea tumpah. petang pump, satu botol tumpah. masa niey mmg mak nak nangis nak. bile wasap laki ckp susu tumpah dengan relaks balas. bukan rezeki Alma tu. then mak pon redhoo nak. pulanglah bawak 3 btol sahaja.
balik keja laki tanyea, 'sayang tak bagi bubur Alma eh pagi tadi'? haa ak terus lari kat ruang depan tgk ade beg Alma elk tak terusik kat situ. dalam tu ade bubur dengan 4 btol susu yang dah basi. aiyoyo terus terkedu. terdiam mcm sukarnyea nak hadamkan ape yang jadi. 5 btol membuang mcm tu jea. 15 minit jgk lah termenung mcm kehilangan sesuatu yang sangat2 berharga. bile laki mintak maaf then ak pkir tak guna nak emo2 sbb bukan rezeki Alma. berbalik pada rezeki balik yea tak.
malam time dinner Alma boleh muntahkan sumua yang die makan. Aku? nak marah ada, nak gelak ada. nak cubit ade. Lastly, conclusion die badan penat. emosi penat. Ambil wuduk, solat then tido. pagi tu bangun terus rasa macam lega semacam. Sebab ape. sebab kita hadapi dengan tenang bnde yang jadi. terima kasih Ya Allah, sejak2 dah jadi mak niey, kesabaran pon makin meninggi. kalau bujang dlu asik nak tension2 jea. TQ jgk kat Alma jadikan ummi seorang ummi yang penyabar. kkdang tewas jadi hulk jgk.
No comments:
Post a Comment